Sen kochającego psa - Jacek Kaczmarski

Choć dawno już straciłem głowę

Dla snu, którego wyśnić nie śmiem —

Czyham na każde Twoje słowo

Uszy mi sterczą nawet we śnie

Nos mój wilgotny drga od woni

Którymi pachną Twoje światy;

Przez sen drgająca łapa goni

Nieosiągalny spełnień patyk

Na samą myśl aż pysk się ślini

I serce staje — niesamotnie —

A Ty — odległa, jak bogini

Pozwalasz kochać się - bezzwrotnie

Sumienia mego Judasz — ogon —

Na kredyt podwinięty w skrusze;

Wszak Cię niechcący dotknąć mogą

Westchnienia psiej, bezsennej duszy…

Milcząc — przepraszam, milcząc — proszę

Znoszę obrożę i kaganiec

Bo, gdy Ci miłość swoją głoszę

Ty słyszysz tylko psa szczekanie

A kiedy szczeknąć mi się zdarzy

Sierść mi się marszczy drżeniem trwogi

Czy aby dojrzę w Twojej twarzy

Że pobłażliwość - łaską bogiń

Lecz, choćbyś się nie zlitowała

Nade mną gestem ani słowem —

Kocha psia dusza całym ciałem —

Prócz głowy

Wszak straciłem głowę