Knoeck - De Kift

«Inderdaad mensen.

Hardop.

Hij kan hardop denken.

Vroeger kon hij zelfs heel

mooi denken, urenlang kon ik naar hem luisteren… Nu… Nou ja,

daar is niks meer aan te doen.

Vindt u het goed dat hij voor ons denkt of

heeft u liever dat hij voor ons danst?

Ik heb liever dat hij voor ons danst,

dat is veel vrolijker.

Vroeger danste hij de farandole, de almee, de branle,

de fandango, en zelfs de horlepijp.

Zonder hem zou ik nooit iets anders

gedacht en nooit iets anders gevoeld hebben dan die lage dingen die te doen

hebben met mijn beroep van… dat is niet belangrijk.

Het schone, de genade,

de laatste waarheden waren voor mij ontoegankelijk en daarom heb ik een knoeck

genomen.»

«Wat is een knoeck?»

«Zijn jullie niet van hier?

Zijn jullie wel van deze eeuw?

Vroeger had men

narren.

Nu heeft men knoecks.

Althans, zij die het zich kunnen veroorloven.

Ik heb een knoeck genomen.»

«Wat is een knoeck?»

«Dat zeg ik net.

Dat komt omdat hun geheugen niet meer zo goed is.

Mensen, ik ben blij dat u er bent.

Heus, oprecht blij.

Ziet u, de weg is lang

wanneer men onderweg is gedurende… twintig jaar, ja, dat klopt,

twintig jaar achter elkaar.

En ziet u, mijn vrienden, wij kunnen niet lang

zonder het gezelschap van onze gelijken, zelfs als de gelijkenis maar

onvolkomen is.

En daarom zullen wij, als u het goed vindt, een ogenblik bij u

blijven, voor we het

Wagen verder te gaan.

Prettige avond.

Onvergetelijk.

En het is nog niet

afgelopen.

't Schijnt van niet.

Het begint pas.

Het is verschrikkelijk mooi.

Net als in het theater.

Net als in het circus.»

«Dozy!

Tennis!

Stenen!

De schedel!

Verdomme!»