Melk En Honing - Herman Van Veen

Op de dag van jouw ontstaan

Had je moeder juist haar C & A’tje aan

En je vader droeg een grijze suede jasje

Samen zijn ze op die zondag Artis in gegaan

Verbaasd dat 't zo zacht was voor de tijd van 't jaar

Ze keken naar de dieren in de kooi en naar elkaar

Verlegen schoof je moeder dichterbij

Waar zij geen naam voor kon bedenken, dat werd jij

Je vader was die dag de prins, je moeder een prinses

Gezegend door een zonnekoning

Werd jij de bekroning op per ongeluk-expres

Op de dag van jouw ontstaan waren alle bomen net begonnen

Zich op te maken voor een nieuwe lente

Die al weken in de lucht hing, maar toen van start kon gaan

Je vader was een zwijger maar hij praatte honderduit

Je moeder, in de schaduw, genoot van zijn geluid

En 't vreemd geluksgevoel daarbij

Waar zij geen naam voor kon bedenken, dat werd jij

Jouw vader was die dag de prins, je moeder een prinses

In een land van melk en honing werd jij

De beloning, per ongeluk-expres

En al hebben ze dan later, volgens jou

Elke fout gemaakt die mensen ook maar maken

Die eerste keer schreeuwden mussen 't van de daken

En was de hemel van 't allerDelftste blauw

Op de dag van jouw ontstaan

Stonden ze, als bij afspraak, op

En in een omgebouwde zolderkamer

Die 't daglicht nog verdragen kon

Heeft ze haar jurk toen uitgedaan

De hartstocht en de aandacht waar 't later aan ontbrak

Gaf hen vleugels, en ze vlogen hoog boven het dak

Getekend voor 't leven, allebei

't Beste dat ze konden geven dat werd jij

Jouw vader was die dag een prins, je moeder de prinses

Aanbeden op een bovenwoning

Jij werd de bekroning op per ongeluk-expres

Jouw vader was die dag een prins, je moeder de prinses

Aanbeden op een bovenwoning

Jij werd de bekroning op per ongeluk-expres