Liryka, Liryka - Grzegorz Turnau

Sam nie rozumiem, skąd to mi się bierze

Że jestem mitologiczne zwierzę

Ni to świnio-byk, ni to koto-pies

W ogóle z innych stron

Idę, powiedzmy, wieczorem z Arturem

I nagle: księżyc wschodzi nad murem

Artur ostrzega, bo dobry kolega:

— Nie patrz.

— A ja jak bóbr:

Liryka, liryka

Tkliwa dynamika

Angelologia

I dal…

Liryka, liryka

Tkliwa dynamika

Angelologia

I dal

Wy się nie dziwcie, śliczni panowie

Sześć lat po świecie tułał się człowiek

A tutaj Polska i harfa eolska

W ogóle cud jak z nut:

Liryka, liryka

Tkliwa dynamika

Angelologia

I dal…

Liryka, liryka

Tkliwa dynamika

Angelologia

I dal

A po pogrzebie pod korniszon

Niech epitafium mi napiszą:

Tu leży magik i małpiszon

Pod spodem taki tekst:

«Liryka, liryka

Tkliwa dynamika

Angelologia

I dal…

Liryka, liryka

Tkliwa dynamika

Angelologia

I dal»…