Gönül - Yavuz Bingöl

Bunca yıl herkesten kaçtın en sonunda buldun sandın

Ansızın içini açtın yapma dedim yaptın gönül

Gözleri senden uzaktı farkedilmez bir tuzaktı

Sana böylesi yasaktı yapma dedim yaptın gönül

O bir yolcu sen bir hancı gördüğün en son yalancı

İçindeki derin sancı gitmez dedim kaldı gönül

Sen istedin ben dinledim senden ayrı olmaz dedim

En sonunda bende sevdim şimdi beni kurtar gönül

Gözlerin bakar da görmez ellerin tutar da bilmez

Gece gündüz farkedilmez demedim mi sana gönül

Sabahın tam üçündesin dertlerin en gücündesin

Hala onun peşindesin gitme dedim gittin gönül

Böylesi sevdiğin için bir kördüğüm oldu için

Ağlıyorsun için için demedim mi sana gönül

Sen istedin ben dinledim senden ayrı olmaz dedim

En sonunda bende sevdim şimdi beni kurtar gönül

Böylesi sevdiğin için bir kördüğüm oldu için

Ağlıyorsun için için demedim mi sana gönül

Sen istedin ben dinledim senden ayrı olmaz dedim

En sonunda bende sevdim şimdi beni kurtar gönül

O bir yolcu sen bir hancı gördüğün en son yalancı

İçindeki derin sancı gitmez dedim kaldı gönül

Sen istedin ben dinledim senden ayrı olmaz dedim

En sonunda bende sevdim şimdi beni kurtar gönül

O bir yolcu sen bir hancı gördüğün en son yalancı

İçindeki derin sancı gitmez dedim kaldı gönül

Sen istedin ben dinledim senden ayrı olmaz dedim

En sonunda bende sevdim şimdi beni kurtar gönül

O bir yolcu sen bir hancı gördüğün en son yalancı

İçindeki derin sancı gitmez dedim kaldı gönül

Sen istedin ben dinledim senden ayrı olmaz dedim

En sonunda bende sevdim şimdi beni kurtar gönül