Brzask - SKUBAS

Kiedyś opowiem Ci

Od zmierzchu aż po świt

Jak wędrowałem przez

Mokradła, mokradła

Czerwonooki stwór

Rzucił na mnie posępny cień

Drogę przysłonił i

Do światła, światła

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

I pędem w ponury las

Korytami martwych rzek

Biegnę daleko gdzieś

Od pragnień, pragnień

Przeszywa mnie na wskroś

Jastrzębia milczący wzrok

Więc uciekam w chwile gdy

Upadnę, upadnę

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

Kiedyś opowiem Ci

Od zmierzchu po blady świt

Że świat jest stworzony dla

Odważnych, odważnych

Drogę pokazał mi

Równowagi odwieczny stróż

Gdy oddaliłem się

Od prawdy, prawdy

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg