Sefa - Serdar Ortaç

Ne sefadan, ne beladan

Hayat aşktan oluşur.

İnanırsan bana cennet,

Sana hasret yüreğim.

Ne ölümden, ne zulümden,

Dilim aşktan konuşur

Kıracaksan en azından

Bırak atsın yüreğim.

Eskileri unutma alışkanlığı var hepimizde

Elindekini tutma savurganlığı var

Bi kere vurdu mu kalbe o aşkın ecel sopası

Korkutuyor ama kalbe ne faydası var

Kimsede kalmadı zerre tebessüm edip yola çıkmak

Layığını bulacak bu efendi yürek yarı çıplak

Korksa da elleri arkada birleşiyor yar için

Ben de bu kavgada olmam o küpküçücük yer için

Varlığım da yokluğum da önemli mi senin için

Bunca efkar çokluğunda kaçtın elimden

Aşk önümden geçti bir durmadı yörüngede

Kaç karamsar öykü varsa saçtın elinden