Gölge - Sancak

Uçurumlardan bıraktım omzumdaki naaşı

Silemeden gözümdeki yaşı

Yine benim yüzümden göğsündeki sancı

Ölene dek evimde kiracı

Bu saatten sonra gülüm gelme kendine

Zaten hep cenazede her günüm kendi evimde

Otuza iki basarken tuz misali doğum günümde

Yarama sanki düşmanım harcanan kendi kendime

Gelip bir gün bile kalsan can evimde

Yalnız değilsin kimler peşinde?

Kararttığın bu dünyanın köşesinde

Bn sandığın gölgelerle

Bni kurtar bu demir parmaklıktan

Yine bu hücrede yalnızlık var

Beni sakladığın yerleri sana söyletmek için yalvarmışlar

Beni ele vermez sandım gönlün onu bile kandırmışlar

Çoktan sönmüş güneşim sensin diye beni kör sanmışlar

Beni bulamazlar artık saçlarında

Olamamak kokunda ne acı

Seni bulamazlar, aktın yanağımdan

Silemeden gözümdeki yaşı