Hikayenin Peşini Bırakma - Nil Karaibrahimgil

Hayat bu, bazen olur

Durur.

Düşer.

Yuvarlanır.

Tepetaklak olur

Ayaklarını havada, başını yerde, kollarını düğüm bulursun

Bazı şeyler noktalanır

Böyle zamanlarda, sana söylediğim o içindeki ateşi yakacaksın

Başına oturacaksın, bağdaş kuracaksın

Ellerini ateşine tutup ısınacaksın biraz

Hikayeni dinlemek isteyecek, içindeki tüm canlılar

Kuşların, kurtların, böceklerin

Onlara taa en baştan anlatacaksın

Böylece sen de hatırlamış olacaksın

Nereden geldin, nereye gidiyordun

En çok nelere gülüyordun

Dinleyince hatırlayıp, hemen atları hazırlayın sabah erkenden yola çıkıyoruz

diyeceksin

Kovboy filmlerindeki gibi

Müziğin başlayacak

Hah, diyeceksin işte şimdi oldu

Kalbinin ritmiyle yola koyulacaksın tekrar

Anlayamayacaklar içlerindeki ateşi unutanlar

Anlam veremeyecekler hikayelerini çabucak unutanlar

Hatta kızacaklar bile sana, gülmeyi kolayca bırakanlar

Sen ellerinde ateşinin sıcaklığı, kulaklarında kalbinin müziği

Altında atın, hikayenin devamına doğru yol alacaksın

Hayat unutturamamış olacak sana seni

Hazinenin yerini

Hazinen bugün, hazinen şimdi, hazinen sahip olduğun tek hayat

Hazinen burası, hazinen yanındakiler, çocuğun

Devam edeceksin kaldığın yerden

Bugün öyle kıymetli bir şey ki

Dünde kızarmadan başlamalı, çiğ çiğ

Evet bazen bir Japon balığı gibi olmalı

Her şey her gün yeniden daha başka olduğunda

Sen de bu başkalıkta, kendi başkalıklarınla tanışmalı

Ve kendini şaşırtabilmelisin

Dün olanları bilenler sana inanamamalı:

Dün o burada değil miydi?

demeliler

O dünden gelmiyor mu?

Ben dünden gelmiyorum demelisin

Ben hikayemden geliyorum ve hikayeme dönüyorum

Olanlar bana bazen hikayemi unutturur ama ben içimde yanan ateşin başına gider

onu hatırlarım

Atıma atlar, sabah erken yoluma devam ederim

Sadece senin yapmayı bildiğin, bütün o güzel şeyler varken

Adımlarına devam etmek yerine, niye yerinde sayasın?

Elbette yola devam ediyorsun

Hepimize güzel hikayemizde, heyecanlı bir sayfa diliyorsun