S.O.S. - Natalia Przybysz

Nasza miłość jest słaba i głodna

Nasza miłość ma lęk miłowania

Nasza miłość tak niegdyś dorodna

Gdy podniebny jej rydwan nas wiózł

Ta orlica ta lwica ta łania

Niedościgła zachłanna i lotna

Dziś gorącym uściskom się wzbrania

Pocałunki nie nęcą jej ust

Ratunku Ratunku

Na pomoc ginącej miłości

Nim zamże w niej puls pocałunków

I tętno ustanie zazdrości

Ratunku Ratunku

Na pomoc ginącej miłości

Nim zbraknie jej głosu i łez

S O S S O S

Cztery razy na każdą minutę

Wysyłamy sygnały rozpaczy

Nasza miłość ma oczy zasnute

Jak jeziora gdy zetnie je lód

Może ktoś nas usłyszy zobaczy

Na zbawienny pośpieszy ratunek

Naszą miłość nakarmi opatrzy

Do szczęśliwych zawiedzie ją wrót

Ratunku Ratunku

Na pomoc ginącej miłości

Nim zamże w niej puls pocałunków

I tętno ustanie zazdrości

Ratunku Ratunku

Na pomoc ginącej miłości

Nim zbraknie jej głosu i łez

S O S S O S

Może anioł usłyszy nas możny

Który czułość czuł do anielicy

Może jakiś pustelnik pobożny

Który w życiu nie zawsze sam był

Może Pan Bóg co w tej okolicy

Jako pielgrzym strudzony jął krążyć

Naszą miłość wybawi z martwicy

Wybawioną przywróci do sił

Ratunku Ratunku

Na pomoc ginącej miłości

Nim zamże w niej puls pocałunków

I tętno ustanie zazdrości

Ratunku Ratunku

Na pomoc ginącej miłości

Nim zbraknie jej głosu i łez

S O S S O S