Tin Pan Alley - Halina Frackowiak

Zabiorę ciebie kiedyś właśnie tam

Samolot miękko zejdzie w dół

I miasto jak muzyczny super — sam

Zbudzi sześć śpiących strun

Taksówką żółtą tak jak China Town

Ruszymy tłumiąc pożar serc

W muzykę, która nie zna prawd i kłamstw

Ale jest, ciągle jest

Nie wszyscy wielcy już przestali grać

Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy

Złe czarne fortepiany nie chcą spać

Żyje w nich stary blues

Na Tin Pan Alley w sklepach dobre dni

Ulicznym grajkom znów się tutaj płaci

Głośniki dudnią przez otwarte drzwi

Szybciej im bije puls

Nie wszyscy wielcy już przestali grać

Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy

Złe czarne fortepiany nie chcą spać

Żyje w nich stary blues

W witrynach nuty z pięćdziesiątych lat

Okładki lekko zdartych płyt

Muzyka, którą zawsze kochał świat

Dobrych firm

Znany szyld

Co z tego weźmiesz, to już twoja rzecz

Taksówka wróci z piskiem kół

I znów lotnisko, lot 55

Jeszcze raz

Patrzysz w dół

Nie wszyscy wielcy już przestali grać

Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy

Złe czarne fortepiany nie chcą spać

Żyje w nich stary blues

Na Tin Pan Alley w sklepach dobre dni

Ulicznym grajkom znów się tutaj płaci

Głośniki dudnią przez otwarte drzwi

Szybciej im bije puls

Nie wszyscy wielcy już przestali grać

Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy

Złe czarne fortepiany nie chcą spać

Żyje w nich stary blues

Nie wszyscy wielcy już przestali grać

Choć powiał wiatr pogodą dla bogaczy

Złe czarne fortepiany nie chcą spać

Żyje w nich stary blues