Çıkar Kendini - Gazapizm

Çek çıkar kendini, dibe battık

Öncesi sonrası yok niye yansın bugün?

Biri dostun güler, diğer hasmın ölür

Niye baktın dönüp?

Gelir aklın günü

Eli mahkum yönüm karışır

Aslında bakarsan dönülür yoldan

Paranı kovala kasan hiç dolmaz, kime sorcaz?

Aklını zorlayan her şeyi bırak kenara;

Pa!

pa!

pa!

beynini paralar

Sıkıştık kaldık dar koridorlara

Kendi kendime komik olcak savaş

Ben de kendime hiç olmayacak kadar sakin düzen kurup;

Basıp gitcem burdan!

Bir gün kafama nişan alacak zaman

Arkama bakarsam hiç olacak hayat

Ciddi bir konu konuşucam burada

Kafam karışıyo, bir şeyler oluyor

Köstebek toprağı dişiyle kazıyo

Bir şeyler oluyo, dişlerim kanıyo

İşlerim sapıyor yolundan durduk yere

Birden bire sevdanız koltuk

Çözüm olmayanlar arazi oldukça

Kalanlar bokluk içindeki yokluk

Ben de sordum «Nasıl olacak?»

diye

Ben bu işe ne zaman hazır olcam ee?

Bir de kendime yazık olcak hee?

Ben yaparsam eğer mazın olcak hep

Bugün yazdığım 10 sene sonra da ruh kazanacak;

Beni yuhlamican!

Çıkmaza düşenler yol bulacak

İçip içip sokağa kusmayacak!

Çok denedim ama hiç tutamadım onu

Aynı zaman yine akıp giderdi

Senin kaybolmuşken yolun

Sen gez, o gitsin ileri ileri

Yerinde say, parçana göre bir şarkı yap

Yolun sırtın kadar uzak

Hayat kendi zırhın gibi tuzak dolu

Kimse görsün istemiyorsun

Aslında gücün yok gizleniyorsun

Zaman çok hızlı ve yaşlanıyorsun

Bir öksürük tutmuş kan kusuyorsun!

Kağıt üstüne yazcak bir şey yok

Madde tüketmiş beynini

Zor zamanlar geçirdin ve çok canlar yaktın

Gezmedin boş ama ölmedin hoş

Ben böyle bir son istemem dedim

Gizlenen biri ya da izlenen değil

Fişlenip her gece kirlenen değil

İstemem abi ben istemem dedim!

Zaten böylesi hepsinden iyi

Oynuyo herkes bak çektikçe ipi

Para akılda en gerçek zehir

Sürdüler ağzıma tükürdüm silip de büküldü belim

Yüklediler ki yine sırtıma dedim ki «Hakkımı verin!»

Bak bu yüzden bitmiyor mahkemelerim

Yak geçmişimi hadi al benzini

İdrak biçiminiz hep tam tersi mi?

Öyleyse, öyleyse ney lan dersiniz?

Korkuya, kavgaya meydan verdiniz

İşte o gün, bu gün eşgal tipiniz

Şarkılar yalan en gerçek kadar

Çıkmaza düşersin, hiç geçmez zaman

Bizi anlayan dünyaya inat unuttuk geçmişi

Hissetmez yanan hiçbir şey daha

Senin olsun bu kanrevan yaran, paran, zaman.

Ben yokum artık al bu da silah

Masada bıraktım bir ömrü harca!

Çok denedim ama hiç tutamadım onu

Aynı zaman yine akıp giderdi

Senin kaybolmuşken yolun

Sen gez, o gitsin ileri ileri

Yerinde say, parçana göre bir şarkı yap

Yolun sırtın kadar uzak

Hayat kendi zırhın gibi tuzak dolu