Pa Jete - Flori

Ishte zgjidhja apo zgjedhja ime?!

Në një lidhje ka gjithmonë lëkundje

Tundime, sekrete, nganjeherë dhe gënjeshtra

Kjo është historia ime

Jo e Romeos Dhe Zhulietës

Ndjej dhimbje të madhe në shpirt

Kur mendoj se trupi, buza, lëkura e njeriut

Që unë adhuroja ishte pranë dikujt tjetër

Prandaj nuk arsyetova dot

Nuk u çova dot në këmbë dhe të vrapoja

Pse e lashë veten të fundosem?

Dikush nga ne duhet të largohej nga ky trekëndësh

Nuk dua të mallkoj dhe as të shaj

Por ti e meriton dhe unë prandaj të them:

«Shko, shko, atje ku veten gjen, ti shko»

Si mund të dojë dikush ty nuk e di

Kur ti e hedh në plehra dashurinë

Kur ti godet e vret aty ku shpirti s’mban

Për mua ngushëllim nuk mund të ketë

Nga ty fëmija jonë do t’kishte jetë

Shko qiu se askush si unë s’të do vërtetë

Ti nuk mund të shikosh më shumë se kaq

Cdo gjë pa vlerë, pa ndjenjë ty të kënaq

Prandaj të them: «Shko, shko, atje ku veten gjen, ti shko»

Si mund të dojë dikush ty nuk e di

Kur ti e hedh në plehra dashurinë

Kur ti godet e vret aty ku shpirti s’mban

Për mua ngushëllim nuk mund të ketë

Nga ty fëmija jonë do t’kishte jetë

Shko qiu se askush si unë s’të do vërtetë

Sa ftohtë, sa ftohtë

S’të gjej dot dhe më mungon

Sa ftohtë, sa bosh, pa qiell, pa tokë

Kam ftohtë

Si mund të dojë dikush ty nuk e di

Kur ti e hedh në plehra dashurinë

Kur ti godet e vret aty ku shpirti s’mban

Për mua ngushëllim nuk mund të ketë

Nga ty fëmija jonë do t’kishte jetë

Shko qiu se askush si unë s’të do vërtetë