Yakılmış Mektup - Fatih Kısaparmak

Sana bu mektubu uzaklardan yazıyorum

Adresini çoktan unuttum

Bir şiirin şişesine kalbimi koyup

Sulara bırakıyorum…

Ah benim eski türküm

Ah benim hazin öyküm

Yanılışım, yenilişim

Ne yaptıysam seni mutlu edemedim

Oysa, bir kemanım vardı bir de sen

Acımadın, ezdin beni, üzdün

Hiç anlamadın

Yavrusuna yanan bir anne gibi

İçime gömdüm depremlerimi

Ceketimi alıp gittiim

Derin derin iç çekişim, bu yüzden

İnadına suskundum oysa

İnadına vurgun

Geç uslandım

Sen görmedin amaa

Altı mosmor gözlerimde ıslandım.

En çok en çok istavriti severdin

Sıkıp limonu maydanoza,

Şaraba vururdun hani

Eski bir kasette bizim şarkımız

Alıp götürürdü seni

Salaş meyhanelerde

Ve kumsaldaki ayak izlerinde

Kırılan hayallerim ümitlerim

Ve seni bekleyişlerim

Her yağmur akşamında

Daha bir mutluyduk o günler

Herşeye rağmen özgürdük

Kitap alacak paramız olmasa da Ucuz tütün içsek de Pahalıydı düşlerimiz

Ne kadar çok isterdim şimdi

Bu şarkımı duymanı