In Het Gras - Eefje de Visser

K ben al dagen onderweg en nog steeds

Niet thuis

Ik dwaalde rond van herfst naar winters

Weer en wilde weer de warmte van een huis

En ik rechtte mijn shoulders telkens als het me te zwaar viel

En ik viel achterover in het gras

Achterover in het gras

En nacht werd dag en dag werd nacht

Dat vond ik echt zo goed bedacht

Ik wachtte af, verwachtte dat

De pijn van nergens thuis te zijn

Een klein beetje werd verzacht

Terwijl ik daar lag in het gras

Alsof ik dacht dat dat genas als ik mijn zorgen

Hier vergat

Een klein huisje in m’n hart vond en er verder

Niet bij stil stond

Dat ik er eigenlijk niet omheen kon

Of kan

Want ik viel achterover in het gras

En zag wat het belangrijkste was

M’n leven draait als dag en nacht

Was dat niet wat zo prachtig was

Licht werd donker en weer licht, dat vond ik

Echt zo’n mooi gezicht

En keer op keer op keer weer hoopte ik dat

Dat dan het gewicht een klein beetje kon verlichten

Want ik wilde wat ik miste niet echt missen

Wat ik voelde niet echt voelen maar ik wist dat

Ik me vergiste als ik dacht dat ik daar liggend in

Het gras ineens een beter leven had

En ik heb zo lang gedacht dat de dagen simpel

Waren als ik steentjes raapte waar ik kon

Totdat het me te zwaar werd en dan leegde ik

M’n zakken, ik vergat waar ik mee zat

Dat was totdat ik me bedacht dat als je al je

Tranen inslikt op een dag…