Człowiek jam niewdzięczny - Czesław Niemen

Dzień za dniem

Jak wartki potok czas

Zacieśnia krąg Istnienia mego

Dzień za dniem

Ucieka dalej Dalej Dalej

Mych złudnych pragnień Splot, upada

A wokoło wszechświat

Bezgraniczny, niepojęty

Nieskończony ogród żyzny

Myśli wiecznej arcydzieło

Uszanować chciałbym niebo

Ziemi czoło skłonić

Ale człowiek jam niewdzięczny,że niedoskonały

Nonsensami Karmią się nawzajem

Spraw komicznych omotani, omotani siecią

Wstyd mi za tych co nie mając wstydu

Zapomnieli, że u kresu groby nas zrównają

A wokoło wszechświat

Bezgraniczny, niepojęty

Nieskończony ogród żyzny

Myśli wiecznej arcydzieło

Uszanować chciałbym niebo

Ziemi czoło skłonić

Ale człowiek jam niewdzięczny, że niedoskonały

A wokoło wszechświat

Bezgraniczny, niepojęty

Nieskończony ogród żyzny

Myśli wiecznej arcydzieło

Uszanować chciałbym niebo

Ziemi czoło skłonić

Ale człowiek jam niewdzięczny, że niedoskonały

Uszanować chciałbym niebo

Ziemi czoło skłonić

Ale człowiek jam niewdzięczny, że niedoskonały