Bir Gerçeğe Bel Bağladım - Cengiz Özkan, Muharrem Temiz

Bir gerçeğe bel bağladım, erenler

Bir gerçeğe bel bağladım, erenler

Aldı benliğimi, bitirdi beni

Damla idim, bir ırmağa karıştım

Denizden denize götürdü beni

Denizden denize, dost dost, götürdü beni, dost beni beni

Damla idim, bir ırmağa karıştım

Denizden denize götürdü beni

Denizden denize, dost dost, götürdü beni, dost beni beni

Nice kaptan kaba, dost dost, boşaldım, doldum

Nice kaptan kaba, dost dost, boşaldım, doldum

Karıştım denize, deniz ben oldum

Damlanın içinde evreni buldum

Yine benden bana getirdi beni

Yine benden bana, dost dost, getirdi beni, dost beni beni

Damlanın içinde evreni buldum

Yine benden bana getirdi beni

Yine benden bana, dost dost, getirdi beni, dost beni beni

Buhar oldum, yağdım yağdım yağmurlarınan

Buhar oldum, yağdım yağdım yağmurlarınan

Karıştım toprağa çamurlarınan

Piştim fırınlarda hamurlarınan

Üstadım sofraya yatırdı beni

Üstadım sofraya, dost dost, yatırdı beni, dost beni beni

Piştim fırınlarda hamurlarınan

Üstadım sofraya yatırdı beni

Üstadım sofraya, dost dost, yatırdı beni, dost beni beni

Çiğnediler dişlerinen, ezildim

Çiğnediler dişler ile, ezildim

Vücut eleğinden geçtim, süzüldüm

Çaldı kalem, bir deftere yazıldım

İrfan mektebine yetirdi beni

İrfan mektebine, dost dost, yetirdi beni, dost beni beni

Çaldı kalem, bir deftere yazıldım

İrfan mektebine yetirdi beni

İrfan mektebine, dost dost, yetirdi beni, dost beni beni

Daimi'yim, ermişlerin ereği

Daimi'yim ermişlerin ereği

Cümle varlık tabiatın gereği

Ölmez bir ananın oldum bebeği

Aldı dizlerine oturdu beni

Aldı dizlerine, dost dost, oturdu beni, dost beni beni

Ölmez bir ananın oldum bebeği

Aldı dizlerine oturdu beni

Aldı dizlerine, dost dost, oturdu beni, dost beni beni