Æra - Burzum

Fleygði Óðinn

Ok í folk of skaut

Þat var enn folkvíg

Fyrst í heimi;

Brotinn var borðveggr

Borgar ása

Knáttu vanir vígspá

Völlu sporna

Þá gengu regin öll

Á rökstóla

Ginnheilög goð

Ok um þat gættusk

Hverjir hefði loft allt

Lævi blandit

Eða ætt jötuns

Óðs mey gefna

Þórr einn þar vá

Þrunginn móði

— hann sjaldan sitr —

Er hann slíkt of fregn -:

Á gengusk eiðar

Orð ok særi

Mál öll meginlig

Er á meðal fóru

Veit hon Heimdallar

Hljóð of folgit

Und heiðvönum

Helgum baðmi

Á sér hon ausask

Aurgum forsi

Af veði Valföðrs

Vituð ér enn — eða hvat?

Ein sat hon úti

Þá er inn aldni kom

Yggjungr ása

Ok í augu leit

Hvers fregnið mik?

Hví freistið mín?

Allt veit ek, Óðinn

Hvar þú auga falt

Í inum mæra

Mímisbrunni

Drekkr mjöð Mímir

Morgun hverjan

Af veði Valföðrs

Vituð ér enn — eða hvat?