Labrador - Bløf

Op de dag dat de hond dood ging

Viel opeens de eerste sneer

De lucht was koud en grijs als lood

En de meeuwen en de kraaien schreeuwden zachtjes dat het beter was

Dan steeds maar weer te vechten

Tegen alles wat maar zeer maar blijft doen

En ik dacht alleen nog maar aan toen:

Die keer dat jij en ik

En de labrador

Gingen rennen aan het strand

Met een volmaakte voorjaarszon

Wij hand in hand

En het blaffen van de hond

Toen ik hier was aangekomen

Met de spade in m?

n hand

Stond ik doodstil bij de boom

Die zich hoog over de rand boog

En ik keek zo in de diepte

Waar de labrador zou slapen

Er is niets meer dat nog zeer kan doen

En ik denk alleen nog maar aan toen:

Die keer dat jij en ik

En de labrador

Gingen rennen aan het strand

Met een volmaakte voorjaarszon

Wij hand in hand

En het blaffen van de hond

Die een brug was tussen ons

En nu hij weg is is het winter

En blijft er niets meer over

Van wat jou met mij verbond

Ik vervloek de witte deken

Uitgespreid over de grond

Ik heb uren lang gekeken

Maar ik zag niets dat de hond ooit bij me terug zou kunnen brengen

En jouw liefde evenmin

Er is niets meer dat nog zeer kan doen

En ik denk alleen nog maar aan toen:

Die keer dat jij en ik

En de labrador

Gingen rennen aan het strand

Met een volmaakte voorjaarszon

Wij hand in hand

En het blaffen van de hond

Jij en ik

En de labrador

Rennend aan het strand.

(3 x)

Jij en ik…