Przyśniona - Bazant, Kinga Budzaj

Nie chcę mówić o tobie

Że śnisz głupoty

Znów jest ciemno, nie widzę nic

Lecz czuję dotyk

Jak marionetka we mgle

Chodzę po omacku

Pozwalam na więcej, niż chcesz

Skąpana w twym zapachu…

Niesłychanie mnie to wzrusza

Kiedy twa gorąca dusza

Mnie pragnąca, słabeusza

Do przytycia w uszach zmusza

I choć nie mam ni kontusza

Ni męstwa Prometeusza

A baldachim mój to grusza

Nagość twoja mnie porusza

W moim wnętrzu jeno susza

Wypalona leśna głusza

Spółka bez akcjonariusza

Rozprawiona świńska tusza

Tyś na brzegu mym Katiusza

Eurydyka Orfeusza

Andromeda Perseusza

Drozda mego Tadeusza

Wstyd się przyznać, że tego wciąż chcę:

Być jak lalka

Nieświadomie żyć, pragnąc, by to

Była bajka

Tak bardzo lubisz, gdy

Zapachem się odurzam

Przynętę łapię w mig

Ty z głębin mnie wynurzasz…

{Bażant]

Serca głosu nie zagłuszam

I butelek nie osuszam

Za to zbieram się, wyruszam

Jak Eneasz Wergiliusza

Nietykalność twą naruszam

Jak eksplozja Wezuwiusza

Ziemią trzęsie — tak cię skruszam

Kończy się skala Celsjusza

Na wodzenie mnie pokuszasz