Nú Hann Blæs - Ásgeir

Veröldin mig vekur

Og veltir mér af stað

En sólin hjá mér situr

Já, hún situr öllu nær

Og geislar hennar glæðast

Af gjöfum þess sem er

Visku sína vakti

Og veitti farveg í

Úr fljóti sem var forðum

Yfirfullt af öllu því

Sem ég átti einusinni

Nú vefur örmum faðmar mig

Úr lífsins grænum lautum

Rennur lækur undurtær

Og sólarinnar máttur

Er meiri en í gær

Til himins nú sig hefur

Og hærra á loft ég fer

Nú hann blæs

Og í vindi bærist

Bjöguð en merkileg sýn

Því í stormi

Hrærist hugsunin mín

Aaaaææjjjiii…

Nú hann blæs

Og í vindi bærist

Bjöguð en merkileg sýn

Því í stormi

Hrærist hugsunin mín

Aaaaææjjjiii…