Dýrð Í Dauðaþögn - Ásgeir

Tak mína hönd, lítum um öxl leysum bönd

Frá myrkri martröð sem draugar vagg' og

Velta, lengra, lægra, oft vilja daginn svelta

Stór, agnarögn, oft er dýrð í dauðaþögn

Í miðjum draumi sem heitum höndum vefur, lengra

Hærra á loft nýjan dag upphefur

Finnum hvernig hugur fer, frammúr sjálfum sér

Og allt sem verður, sem var og sem er

Núna

Knúið á dyr, og uppá gátt sem aldrei fyrr

Úr veruleika sem vissa ver og klæðir, svengra

Nær jafnoft dýrðar daginn fæðir

Finnum hvernig hugur fer, frammúr sjálfum sér

Og allt sem verður, sem var og sem er

Núna

Finnum hvernig hugur fer, frammúr sjálfum sér

Og allt sem verður, sem var og sem er

Núna