Historia jednej miłości (Wersja nocna) - Anita Lipnicka

«Jaki cudny czas by zaczynaæ!

Niebo a¿ pêka

Z nadmiaru piêkna

Nic nas nie mo¿e powstrzymaæ»

— mówi on…

I po chwili ju¿ j¹ rozbiera

Z letniej sukienki

I z wszystkich tajemnic

Ws³odkim zbo¿u ton¹ w objêciach

W tê noc…

I jak to byæ mog³o

¯e ona i on

Osobno przez tyle lat

¯yli nie wiedz¹c

O swoim istnieniu

No jak, jak to siê mog³o staæ?

I tak nagle przysz³o im koñczyæ

Pod zimnym niebem

Zas³anym œniegiem

«Nic nas ju¿ chyba nie ³¹czy»

— mówi on…

I po chwili p³acz¹ oboje

Choæ w g³êbi serca

P³acz¹ ze szczêœcia

To co wspólnie dziel¹ na dwoje

W tê noc

I jak to byæ mog³o

¯e ona i on

Razem przez tyle lat

¯yli nie z sob¹

Lecz ca³kiem obok

No jak, jak to siê mog³o staæ?

«Jaki cudny czas by zaczynaæ

Niebo a¿ pêka

Z nadmiaru piêkna

Nic nas nie mo¿e powstrzymaæ»

— mówi on…

I jak to byæ mog³o

¯e ona i on

Razem przez tyle lat

¯yli nie z sob¹

Lecz ca³kiem obok

No jak, jak to siê mog³o staæ?

I jak to byæ mog³o

¯e ona i on

Razem przez tyle lat

¯yli nie z sob¹

Lecz ca³kiem obok

No jak, jak to siê mog³o staæ?

Powiedz mi jak, powiedz mi jak

To siê mog³o staæ

No jak?