Niet Meer Van Mij - 3JS

De sprankel in haar ogen

Bleek vergankelijk te zijn

De drang om te geloven

Weken wankel je met ter tijd

Een vreemdeling, was ik geworden

De woorden koud, de buien grijs

En in haar kus, haar goeiemorgen

Was alle hoop allang voorbij

Ze was allang niet meer van mij

We vergaten, te praten, ach, we zagen het niet meer

Het vuur verlaten en het doofde daar in stilte

We faalden, we verdwaalden, was het een halve magenkind

Maar we vaarden waar wij zo verschilden, van elkaar

Het schip kreunt op de golven

De lucht huilt om ons twee

Zo richtingloos, zo onbeholpen

Nu schuin omhoog, de wind niet mee

Was het gedoemd om zo te stranden

Waar de stormen te voelen zien

Een bloedend hart, twee lege handen

Had ik het simpelweg verdiend

Of is het beter zo misschien

We vergaten, te praten, ach, we zagen het niet meer

Het vuur verlaten en het doofde daar in stilte

We faalden, we verdwaalden, was het een halve magenkind

Maar we vaarden waar wij zo verschilden, van elkaar

Van elkaar