St. Hans 1987 - Tønes

St. Hans-båle, du det begynte å ta form

I vego før sjølve dagen

Nåen kom me eske, andre heiv på kvista

Et par gamle lenestola å ei bodda me avisa

Men tili om mårenen på St. Hans

Så kom onkel Kåre me traktor å hengar

Då hadde an endelig tege seg ihob

Å finge ud alt skrode ifrå garasje å kjellar

Ein sonne varmtvannstank, et gammalt fjernsyn

10−12 malingsspann å ei sprokken tagrenna

To rosta mopeda å nåen morknasletne dekk

Ikkje akkoratt ting så e kjende for å brenna

Men då me kom der om kvellen, ja då brant det så bare juling

Å Kåre sprang der me ei kanna å skvetta littegranna

Itte et par eksplosjona, så Kåre bare lo av

Ropte an faren øve nå, «kom nimmare, de må bare grilla!»

Å billedrøyre i fjernsynet det smalt jysst så ein granat

Å folk trekte seg onna — svarte røyg å flamma

Ja, St. Hans 1987, sko sitt det båle

St. Hans 1987, då sko du våre i lag me åkke å onkel Kåre

Å onkel Kåre

Avløysaren Erling, han kom seint men godt

Me 7 sekke me glava å 11 isoporkassa pluss nåe te

Han kom i traktoren te Kåre, å rygde inn på slitto

Å onkel ropte å dirigerte «foll fart rett bag, kom an litt te, stopp, der ja»

An sveiv dårlig på tomgang den traktoren

Så Erling holdt gassen så å sei i bånn

Folk konne nesten ikkje snakka ihob, det va et helsikens leven

Imens kløyv onkel opp på planen å begynte te lempa av på driden

Å røygen ifrå båle blei enno svartare enn an hadde våre

Takka være nye dose, ifrå onkel Kåre

Ja, St. Hans 1987, sko sitt det båle

St. Hans 1987, då sko du våre i lag me åkke å onkel Kåre

Å onkel Kåre

William å Sine du de gjekk i protest

«Det her e jo galskap», meinte William, «å ikkje fest»

Men de sko aldri gjenge, de sko våre ei granna te

Å sitt då det tog fyr i nordsjø-jakken te Kåre

Han sprang alt an konne å slengde seg i bekken

Det freste å an spradla jusså ei vidle gås

Te slutt så kom an fram ijen, heilt vasstrokken

Å rista av seg vanne jusså ein honn

«Sjå båle nå, det helle på te daua!»

va det fusta an sa

Åsså hinka an hitt te traktoren å kom tebage me enno ei kanna

Ja Kåre va i storslage, eg he aldri sitt an sånn

Men me visste alle at det kun va et tidspørsmål før lensmannen kom

Ja, St. Hans 1987, sko sitt det båle, sko sitt det båle

St. Hans 1987, då sko du våre i lag me åkke å onkel Kåre

Å onkel Kåre

St. Hans-båle du det olma å det brant

Men mange ting ville det jusså ikkje ta skikkelig fyr i

Å når sant ska seias, så va dar mye inne i den haugen der

Dar ikkje va någe særlig goe ved i

Nåen hadde varsku lensmannen, han kom springanes øve slitto

Men onkel lensa ingenting, ikkje før an kjende ei hånd på skuldro

Å ein grove stemme sa «den dere haugen der me rabe ska du i måro den dag få

fjerna»

Så Kåre fekk skrode me seg heim igjen

Et follt lass, å an stua inn i garasjen

Å eg e meste sikkar på at det ligge der enno

For eg ser an parkere den gamle Datsunen oppe i løo

Eg ser an parkere den gamle Datsunen oppe i løo

Å eg gjenge bare her å håbe at

Kåre snart ska feira St. Hans igjen

Men det blir vel bare me drømmen

Ja, det blir vel bare me drømmen