Tanrı Hepimizden Nefret Ediyor - Kahraman Deniz

Görünmez duvarlar var, kimse anlamaz

Ve kapanmaz yaralara kimse dokunmaz

Aynalarda ki yüzler bize aitse biz kimiz?

Sorulması zaruri olanlar asla sorulmaz

Kanıksadım yanıkları, velveleye vaktim olmaz

Usandı gönlüm, bu zelzeleye hakim olmaz

Kapandı yollarım, açamaz hiçbir' fani

Koca bir denizim, içimdeki batıklarım çıkarılmaz

Güneş bana Ay kadar ilham vermiyor

Arkadaşlar iyi ama yetmiyor

Hava da sıcak ve tüm pencereler açık ama esmiyor

Yeni şeyler söylemek lazım ama aklıma beylik laflar gelmiyor

Anladım ki Tanrı hepimizden nefret ediyor

Nefret ediyor

Nefret ediyor

Nefret ediyor

Bakardım yüzlere, gözlerin ötesini görmeye çalıştım

Kendi kendime sövdüm merhametsizliğe

Fırladım kabustan uyandım

Gördüm ki hayat tatlı bir rüya değil

Sevdim ayarsızca umdum umarsızca

Durdum uzaktan tuzaklara bakınca

Her şey olması gerektiği gibi görünür

Anca yakınlaşınca anlarsın

Ölüm zannettiğinden daha uzak değil

Güneş bana Ay kadar ilham vermiyor

Arkadaşlar iyi ama yetmiyor

Hava da sıcak ve tüm pencereler açık ama esmiyor

Yeni şeyler söylemek lazım ama aklıma beylik laflar gelmiyor

Güneş bana Ay kadar ilham vermiyor

Arkadaşlar iyi ama yetmiyor

Hava da sıcak ve tüm pencereler açık ama esmiyor

Yeni şeyler söylemek lazım ama aklıma beylik laflar gelmiyor

Anladım ki Tanrı hepimizden nefret ediyor

Nefret ediyor

Nefret ediyor

Nefret ediyor