Niyaz - Farhad, Fereidoon Foroughi

تن تو ظهر تابستون و به یادم میاره

رنگ چشمای تو بارون و به یادم میاره

وقتی نیستی زندگی فرقی با زندون نداره

قهر تو تلخی زندون و به یادم میاره

من نیازم تو رو هرروز دیدنه

از لبت «دوسِت دارم» شنیدنه

تو بزرگی مث اون لحظه که بارون میزنه

تو همون خونی که هر لحظه تو رگ های منه

تو مث خواب گل سرخی، لطیفی مث خواب

من همونم که اگه بی تو باشه جون می کَنه

من نیازم تو رو هرروز دیدنه

از لبت «دوسِت دارم» شنیدنه

تو مث وسوسه ی شکار یک شاپرکی

تو مث شوق رهاکردن یک بادبادکی

تو همیشه مث یک قصه پر از حادثه ای

تو مث شادی خواب کردن یک عروسکی

من نیازم تو رو هرروز دیدنه

از لبت «دوسِت دارم» شنیدنه

تو قشنگی مث شکلایی که ابرا میسازن

گلای اطلسی از دیدن تو رنگ میبازن

اگه مردای تو قصه بدونن که اینجایی

برای بردن تو با اسب بالدار میتازن

من نیازم تو رو هرروز دیدنه

از لبت «دوسِت دارم» شنیدنه